Największa hurtownia dewocjonaliów w Polsce
Regularne przystępowanie do komunii świętej jest bardzo istotną praktyką religijną dla wszystkich katolików. Niestety bardzo często sytuacja zdrowotna nie pozwala wiernym na pójście do kościoła parafialnego, by uczestniczyć w mszy świętej i spożyć komunię. Dlatego księża oraz diakoni, a w wyjątkowych przypadkach także nadzwyczajni szafarze Najświętszego Sakramentu, udają się do chorych z Komunią Świętą. Co w takim przypadku zabierają ze sobą kapłani?
Wszystko zależy od praktyki przyjętej w danej parafii. Nie ma konkretnego nakazu, co do częstotliwości, w jakiej powinna się ona odbywać. Ludzie wierzący wskazują jednak, że przyjęcie Ciała Chrystusa jest dla nich umocnieniem w walce z chorobą i niesieniu swojego krzyża, dlatego warto, aby komunii udzielać jak najczęściej. Niektórzy księża roznoszą ją tylko przy okazji każdego pierwszego piątku miesiąca, a inni co niedzielę. W większych parafiach, księża “dzielą się” chorymi - jest to także okazja by spędzić więcej czasu z poszczególnymi osobami, dla których niejednokrotnie wizyta kapłana jest jedynym kontaktem ze światem zewnętrznym.
Kapłan na swój standardowy strój, czyli na sutannę z koloratką nakłada komżę, a na nią stułę. Jeśli jest zima, to z oczywistych względów na sutannę ubiera ciepłe odzienie oraz kurtkę, a dopiero na nie komżę w większym rozmiarze i wspomnianą stułę. Ciało Chrystusa przenoszone jest natomiast w bursie.
Bursa Liturgiczna to koperta wykonana ze sztywnego materiału, którą kapłan w miarę możliwości powinien mieć zawieszoną na szyi, aby wskazywać, że niesie w niej Najświętszy Sakrament. Idąc do chorego, powinien wystrzegać się rozmów i trwać w modlitewnym skupieniu. W Polsce wciąż wielu przechodniów, widząc księdza niosącego bursę, oddaje cześć Najświętszemu Sakramentowi.
Mimo niewielkich rozmiarów, jest ona bardzo pojemna. Księża zawsze wkładają do niej krzyż, korporał oraz niewielkie cyborium, czyli małą puszkę na komunikanty. Z reguły odliczają dokładną ich ilość, w przeliczeniu na liczbę chorych, których przyjdzie im odwiedzić.
Częstą, choć nieobowiązkową praktyką, jest oddawanie czci relikwiom świętych poprzez ich ucałowanie. Księża decydują się na zabieranie ich, aby wskazać na przykład chrześcijańskiego życia postaci wyniesionych na ołtarze. Nie wszędzie jednak księża decydują się na taki gest, ponieważ również relikwie powinny być odpowiednio przechowywane i chronione przed profanacją.
Nie tylko kapłan może roznosić Komunię Świętą. Czynią to także nadzwyczajni szafarze. Z oczywistych względów nie mogą oni jednak wyspowiadać chorego. Ich posługa jest jednak bardzo potrzebna, ponieważ w mniejszych parafiach kapłan nie zawsze zdąży odwiedzić wszystkich potrzebujących. Są oni różnie odbierani, szczególnie w konserwatywno-tradycjonalistycznym środowisku, jednak po spełnieniu odpowiednich warunków i otrzymaniu błogosławieństwa od biskupa swojej diecezji mogą odwiedzać chorych wiernych z Ciałem Pańskim. Ubrani są wówczas w alby, a na szyi mają zawieszony krzyż symbolizujący ich misję.
